మూగజీవి

మూగజీవి 

అమ్మా ! ఆకలిగా ఉందమ్మా ! అన్న పిల్లల మాటకి తల్లడిల్లిపోయింది ఆ తల్లి హృదయం ! పిల్లల కోసం ఏదైనా తేవాలి ,వాళ్ళ ఆకలి తీర్చాలని ఒక వైపు ఆతృత , ఈ సమయంలో బయటకి వెళ్ళితే తిరిగి రాగలనా అన్న ఆందోళన మరొక వైపు !ప్రాణ భయం కన్నా పిల్లలపై ప్రేమే గెలిచింది . ఇటు అటు చూసుకుంటూ బయటకి వచ్చింది ఆ తల్లి . ఎదురుగా ఉన్న గదిలోకి వెళ్ళింది . చిమ్మ చీకటి , ఆ చీకటిలోనే వెతుకులాట ప్రారంభించింది . ఎవరో అటుగా వచ్చిన చప్పుడుకి ఒకమూలగా నక్కి నిలబడింది . వచ్చిన వ్యక్తి లైట్ వేసి మంచినీళ్ళు తాగి వెళ్ళిపోయాడు . అప్పటిదాకా బిగపట్టిన ఊపిరి ఒక్కసారిగా వదిలి అంతకుముందు లైట్ వెలుతురులో తనకళ్ళకి కనబడ్డ ఆహారంవైపు కదిలింది . ఎలాగు పిల్లలకు ఆహారం దొరికింది కదా అని దొరికిన దానిలో కొంత ఆహారాన్ని తను తిని మిగిలినది పిల్లలకు పత్తికెల్దామనుకున్ది  ఆ పిచ్చి తల్లి . ఎందుకో తలతిరుగుతున్నట్టుగా వళ్ళు తూలుతున్నట్టుగా కడుపంతా గాబరాగా అనిపిస్తుంటే గుండె దిటవు చేసుకొని నెమ్మదిగా తన పిల్లల దగ్గరకు అడుగులు వేస్తోంది . ఇంతలో ఏ ప్రమాదాన్నైతే శంకించిన్దొ  ఆ ప్రమాదం కళ్ళ ముందుకి  వచ్చేసింది. ఒక్క క్షణం కళ్ళు మూసుకుని భగవంతుడి మీద భారంవేసి ఒక్క గెంతు గెంతి పిల్లల దగ్గరకి వచ్చి పడింది . కానీ ఏదో కీడు జరగబోతుందని పిస్తోంది . తల తిరగడం ఎక్కువైంది . పిల్లలు తల్లి తెచ్చిన ఆహారం కోసం ఎదురు చూస్తుంటే అప్పుడే అర్థమయ్యింది . తను తెచ్చిన ఆహారం విషమని  తను కాసేపటిలో మరణించ బోతోందని . తన పిల్లలను కూడా కాపాడుకోలేని దౌర్భాగ్యానికి చింతిస్తూ ప్రాణాలు వదిలింది పాపం ఆ మూగ జీవి ఎలుక . 

             

మనం మనకు హానిచేస్తాయని ప్రాణాలు తీసే ఎలుకలు వాటి జీవనపోరాటం గురించి తలుచుకున్నప్పుడు మనం ఏమిచేయలేని నిస్సహాయ స్థితిలో కనీసం వాటి వేదననైనా ఇలా తలుచుకుంటే మనం చేసే  పాపాన్ని కొంతైనా బాధ రూపంలో ప్రక్షాళన చేసుకోవచ్చు కదా అని  నేను పొందిన భావన