అలుకల చిలుక (కవితల సుమహారం-2)
అలుకమానవే తరుణీమణి
అలసిన నీ కనురెప్పలు
అరుణారుణ మందారమై
అగ్నికణాలనువెదజల్లుతూ
అతిలోకసుందరమైన నీమోము
అలా కలవరపడుతుంటే
అమృతా లూరే నీపెదవులు
అనూహ్యంగా వణికి పోతుంటే
అదంతా నీకు నాపై కోపమనుకోనా
అలవోకగా నాపై చూపించే ప్రేమనుకోనా
అక్షరకవితలో నీరూపుచూసుకోనా !
అచ్చర కన్యకా! అక్కునచేర్చుకోనా !
కామెంట్లు లేవు:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి