(కవితల సుమహారం-70 )
బరువెక్కిన భూమాత గుండె
ఒక్క సారిగా నెర్రలు వారింది
నిలువునా కుంగి పోయింది
ఎందరినో తన ఒడిలోకి చేర్చుకుంది
గుండెల్లోకి పొదువుకుంది
ఈ భారం ఎంతో కాలంమోయలేనని
బాధాకరమైనా తనబిడ్డలని
ఇలా శిక్షించక తప్పటం లేదని
గుండెలపై బరువు తొలగించకుంటే
ఇంకా విలయం తప్పదని
తానుచేసిన పని తప్పుకాదని
రాబోయే తరాలకు కనీసం
నిలువ నీడ ఇవ్వడంకోసం
కొందరు అభాగ్యులను తీసుకుపోకతప్పదని
సంతాపం తెలుపుతూ కన్నీరు కారుస్తూ భూమాత ఇలా !
కామెంట్లు లేవు:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి