బాల్యం

బాల్యం (కవితల సుమహారం-12)

అమ్మ అల్లారుముద్దు వొడిలో ఎన్నెన్నో జ్ఞాపకాలు
అమ్మ ముఖంచూస్తూ చందమామగా తలపోయడం
అమ్మ కొంగుచాటు చేసుకొని దోబూచులాడడం
అమ్మచేతి గోరుముద్దలు కొసరి కొసరితినడం
బుడిబుడి అడుగులతో అల్లరి పరుగులతో
అమ్మచేతినివదిలి పెట్టి పలకాబలపం చేపట్టి
అ,ఆ,లను దిద్దేవేళ ఎంతెంతో ఆనందం
తరగతిలో ఫస్టు మార్కులొస్తే ఎగిరి గెంతేయడం
మరోతరగతి,మరోతరగతి దాటేయడం
వేసవి సెలవలలో ఊళ్ళో చెట్లంట పుట్లంట
పొలాలగట్లంటా బలాదూర్ తిరిగేయడం
తాటి ముంజెలు చెరుకు గడలను లాగించేయడం
చెక్క బేట్ తో గుడ్డ బంతితో క్రికెట్టు ఆడేయడం
దొంగచాటుగా బెల్లంముక్కలు మింగేయడం
అమ్మ అరిస్తే నాన్నచరిస్తే అలిగి ముసుగెయ్యడం
కలలాగడిచిపోయిన కాలం తిరిగి రాని బాల్యం
ఈకాలం పిల్లలనిచూస్తూ వీళ్ళెంత అదృష్టవంతులో అనుకుంటాం
కానీ మనకాలంతో పోలిస్తే వీళ్ళకేమున్నది ఆనందం
నిత్యం చదువుల పోరాటం ,ర్యాంకుల ఆరాటం
అమ్మా నాన్నవుద్యోగాల దేవులాటలో ఇల్లేపట్టని వైనం
ఏదేమైనా బాల్యం ఒక అద్భుత వరం ,అందుకే
ఆలోచనల లోనైనా వుండిపోదాం అలామనం
టి.వి.ఎస్.ఆర్.కే.ఆచార్యులు 29.10.2014 -సాహితీ సేవ చిత్రకవిత పోటీ -5